50 درصد از ایرانی ها کار نمی کنند !

هر کدام از ما امکان دارد بنا به علاقه ای که داریم در گروه و یا کانالی عضو باشیم، من هم در یکی از گروه های فعالان اقتصادی فعالیت میکنم که بسیار هم فعال هستند، مطالب جالبی گذاشته می شود و در این فضا اطلاعات به اشتراک گذاشته می شود، من هم هر از چند گاهی که وقت می کنم نگاهی به مطالب می اندازم و حتی مطلبی هم درج می کنم.

 

اما قبل از این در یک فضای فیزیکی با مطلبی درباره کار و نبود شغل مواجه شدم که برایم بسیار جالب بود و به همین دلیل پاسخ این موضوع را دادم و سریعا چند خطی هم در فضای اینترنت نوشتم که می خواهم همینجا آن را با شما در میان بگذارم، اما جالبتر این بود که پس از درج موضوع در فضای اینترنت یکی از دوستان اینفوگرافیکی را به اشتراک گذاشت که دقیقا با همین موضوع مرتبط می باشد و این اینفوگرافیک را نیز با شما به اشتراک خواهم گذاشت.

 

توقع جوانان ایرانی چیست ؟

اکثر جوان های ما پس از تحصیل و یا خدمت کردن انتظار دارند که یکی بیاد اونها رو استخدام کنه و ماهی چند میلیون تومانی هم بهشون دستمزد بده ! یا اینکه انتظار دارن دولت بگه بیا اینجا من تو رو استخدام می کنم و ماهی اینقدر هم حقوق و مزایا بگیر و طرف هم بشینه پشت میز و حالا کار کرده و نکرده حقوقش رو بگیره !

 

در هیچ جای دنیا وظیفه دولت ها ایجاد شغل و استخدام دولتی نیست و در جوامعی که دولت تنها عامل اشتغال شناخته شود عوارضی هم در پی خواهد داشت که آن هم مقصر اصلیش هیچ وقت دولت ها نیستند بلکه مردمی هستند که روحیه کارآفرینی ندارند.

 

بعضی وقت ها هم طرف یک چیزی درست میکنه و اسمشو میزاره اختراع و منتظره که دولت ازش حمایت کنه ! بابا توی دنیا دولت از این کارها نمیکنه مگر اینکه در راستای اهدافشون باشه مثل پروژه های مرتبط با ناسا، مثل صنایع دارو سازی، مثل صنایع نظامی، مثل صنایع پزشکی و …

 

اگر همه چیز اینجوری باشه، دولت هم همیشه موظف به انجام این کارها باشه و همه آدم دولت بشن آیا می دونید در نقطه مقابل چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ به قول خودمان ایرانی ها که میگیم هر که را بحر کاری ساخته اند.

 

سینوحه پزشک فرعون هم میگه : اگر همه بخواهند آدم دولت بشوند چه کسی مواد مصرفی روزانه مردم را بفروشد، چه کسی تابوت بسازد و مرده ها را سر و سامان بدهد، چه کسی طبابت کند، چه کسی تجارت کند و …

 

 

پس کارآفرینی چی میشه ؟

پس کارآفرینی و همت ما مردم کجای کار قرار میگیره ؟ با چه زبونی باید گفت که اکثر طرح های خارجی که موفق هم هستند و همیشه انقلاب بزرگی در صنعت، تجارت و زندگی ما ایجاد کرده اند به هیچ عنوان تحت حمایت دولت نبوده اند و خود این افراد کارآفرینی و جذب سرمایه کرده اند.

 

اگر استیو جابز خودش کارآفرینی نمیکرد الان هیچ کس طعم استفاده از تلفن های هوشمند را به این خوبی نمیچشید و هنوز باید از همان گوشی های معمولی و ساده استفاده می کردیم، استیو جابز هم هیچ وقت معروف نمی شود و همچنان در همان پارکینگ خانه پدریش باید رویا پردازی می کرد.

 

اگر بیل گیتس هم همت نمیکرد و تمام سختی ها را به همراه دوستش و همسرش تحمل نمی کرد، هیچ وقت ویندوز در اختیار شما قرار نمیگرفت که با نرم افزارهای موجود کارهای روزمره خودتان را انجام دهید، بیل گیتس هم همچنان در حال حمالی کردن بود و هیچ وقت به یکی از ثروتمندان دنیا تبدیل نمی شد.

 

کارآفرینان موفق ایرانی

جوان ایرانی باید کارآفرینی یاد بگیرد، متاسفانه جوونای ما به دنبال لقمه آماده هستند.

به قول بودا که میگه : اگر می خواهی یک نفر را برای یک روز سیر کنی به او یک ماهی بده، اما اگر می خواهی برای تمام عمر سیرش کنی، ماهیگیری یادش بده.

 

شاید حالا بگی که کارآفرینی در ایران ممکن نیست (کاملا با این مورد مخالفم)، اما اگر یک کم خوب دور و بر خودت رو ببینی متوجه میشی که اطرافت پر از کارآفرینایی هست که تصمیم گرفتند و از فردا شروع کردند به سعی و تلاش و امروز هم در دسته موفق ها و افتخارات جامعه ما هستند، مانند :

 

صنایع غذایی بهروز :  از آشپزخانه خانه اش و یک ژیان مهاری شروع کرد و این ژیان مهاری هنوز در حیاط خانه اش پارک هست و به آن افتخار می کند.

 

البسکو : گر چند اطلاعات کافی در موردش ندارم، اما همین را میدانم که از بافت جوراب با دستگاه های دستی شروع کرد و بعدها صاحب فروشگاه های زنجیره ای پوشاک البسکو شد.

 

آیس پک : احتمالا زندگی نامه پایه گذار آیس پک را همگی از تلویزیون یا روزنامه ها شنیده باشید، فردی که با دنیایی از بدهی ها برای راه اندازی آیس پک هم قرض گرفت و سریعا صاحب ثروتی شد که باید برای آن بسیار سعی و تلاش نمود.

 

دکتر جهانگیری : فردی که در یکی از روستاهای شمال کشورمان به دنیا آمد، سختی های زیادی را تحمل کرد و حتی در زمان جنگ فعالیت های بسیاری داشته، ایشان اولین صاحب موزه شخصی در ایران هستند و به افراد زیادی برای کارآفرینی کمک می کنند.

 

کلام آخر

امیدوارم تا حالا متوجه شده باشی که تنها راه حل موفقیت شما این است که روی خودت و توانایی هات حساب باز کنی و خودت کارت و رویاهات رو بسازی، امیدوارم به زودی روی توانایی هایی که داری حساب باز کنی